Ajax-icoon David Endt helpt iconen van de toekomst bij Iconics Management

Spelen, schrijven, spreken, sturen en supporteren. David Endt (70) beleefde bij Ajax verschillende kanten van de voetbalwereld. Bij alles wat hij deed, was Alan Ball zijn grote voorbeeld. Deze Engelse voetballer inspireert hem tot op de dag van vandaag om dicht bij zichzelf te blijven. Ook in zijn huidige rol als Player Agent bij Iconics Management. Wat drijft hem in zijn werk voor deze DDF People Member?

Als kleine jongen leerde David voetballen in de straten van Amsterdam-West. “Pas op mijn tiende kon ik me aanmelden bij een club. Een streber was ik niet, ik speelde gewoon lekker”, vertelt hij. Toch bleek hij een aardige macht over de bal te hebben: al op zijn vijftiende stapte hij over naar de senioren. In die tijd ontdekte hij de Engelse voetballer Alan Ball. “Hij zat vol energie en offerde zichzelf op voor zijn team. Zo wilde ik ook zijn.”

Jong Ajax

Op zijn zeventiende werd David uitgenodigd bij Jong Ajax. Zijn teamgenoten en hij hadden één doel: in het eerste spelen. Begeleiding kregen ze niet. “Het enige wat assistent-trainer Bob Haarms tegen me zei, was: ‘David, je moet het helemaal alleen doen.’ Daar schrok ik best van. Toch besloot ik mijn morele grenzen te verleggen en voor mezelf te gaan, net als de rest. Hierdoor waren we in ons elftal niet echt vrienden, maar een soort collega’s van elkaar.”

Eén van het eerste

In 1974 behaalde hij zijn doel. “Ik mocht aansluiten bij het eerste elftal. Tijdens een oefenwedstrijd riep de trainer opeens: ‘David, warmlopen.’ Dat voelde bijna surrealistisch. Als kleine jongen bezocht ik wedstrijden van Ajax en verzamelde ik handtekeningen van spelers. Nu was ik opeens één van hen. Ik werd zelfs gewisseld met een voor mij onaantastbare grootheid: Piet Keizer. Het moment dat ik het veld opliep, vergeet ik nooit meer.”

Normen en waarden

Helaas werd zijn droom na anderhalve maand verstoord door een knieblessure. Na een lange revalidatie moest David terug naar Jong Ajax. Omdat hij ongemerkt iets van zijn gretigheid verloor, lukte het niet meer om op zijn oude niveau te komen. Wel hervond hij zijn eigen normen en waarden. “Toen de Deense jongens Sören Lerby en Frank Arnesen in ons team kwamen, nam ik ze onder mijn hoede. Het leek me voor hen moeilijk om opeens in een ander land te wonen. Daarom hielp ik ze op weg.”

Twintig jaar teammanager

Na zijn spelerscarrière bleef David verbonden aan Ajax. Hij redigeerde en schreef voor onder meer het magazine en werkte als perschef. “Wanneer ik spelers sprak, begreep ik ze altijd goed. Hierdoor ontwikkelde ik mezelf tot teammanager bij het elftal van Louis van Gaal. Naast mijn dagelijkse managerstaken was ik als vertrouwenspersoon voor individuele spelers van betekenis voor het team. Deze rol paste mij als een jas. Ik heb ‘m uiteindelijk twintig jaar vervuld.”

Player Agent met machinekamer

Sinds een paar jaar is hij Player Agent. Hij begeleidt voetballers, net als toen hij teammanager was. “Bij Iconics Management beschik ik over de ‘machinekamer’ die ik daarvoor nodig heb. Ik kan bijvoorbeeld mentale begeleiding regelen of voedingsspecialisten inschakelen. De gedachte hierachter spreekt mij aan: we gaan hier niet voor het snelle geld, maar voor een plek waar sporters gelukkig zijn en kunnen groeien.”

Elkaar inspireren

Hij voelt zich helemaal thuis in het team van Iconics Management. “Ik inspireer collega’s met mijn achtergrond in de voetbalwereld en andersom inspireren zij mij. Met elkaar bieden we sporters een sterk fundament. Van salarisonderhandelingen en sponsordeals tot extra coaching, we regelen alles wat iemand nodig heeft om verder te komen. Dat geeft mij elke dag veel positieve energie.”

Zoals Alan Ball

Bij Iconics Management kan David het spel spelen zoals zijn jeugdheld Alan Ball dat vroeger deed. Met plezier en aandacht zet hij zich in voor voetballers en hun team. “Door een vertrouwensband op te bouwen en mijn ervaringen te delen, help ik spelers op weg”, zegt hij. “Ik schep de juiste voorwaarden, zodat zij zich kunnen ontwikkelen. Als sporter én als mens.”